صنعتی زدایی

مقاله اصلی: صنعتی زدایی

مدل بخش کالین کلارک از اقتصاد در حال تغییر تکنولوژیک. در مراحل بعدی، بخش کواترنری اقتصاد رشد می کند.

از لحاظ تاریخی، برخی از صنایع تولیدی به دلیل عوامل اقتصادی مختلف، از جمله توسعه فناوری جایگزین یا از دست دادن مزیت رقابتی، رو به زوال بوده اند. نمونه اولی کاهش در تولید کالسکه در زمانی است که خودرو به تولید انبوه رسید.

یک روند اخیر مهاجرت کشورهای مرفه و صنعتی به سمت جامعه فراصنعتی بوده است. این امر با یک تغییر عمده در نیروی کار و تولید به دور از تولید و به سمت بخش خدمات رخ داده است، فرآیندی که به آن سومی‌سازی می‌گویند.[7][8] علاوه بر این، از اواخر قرن بیستم، تغییرات سریع در ارتباطات و فناوری اطلاعات (که گاهی انقلاب اطلاعاتی نامیده می‌شود) به بخش‌هایی از برخی اقتصادها این امکان را داده است که در بخش چهارتایی دانش و خدمات مبتنی بر اطلاعات تخصص پیدا کنند. به این دلایل و دلایل دیگر، در یک جامعه فراصنعتی، تولیدکنندگان می‌توانند و اغلب می‌توانند عملیات صنعتی خود را به مناطق کم‌هزینه در فرآیندی به نام خارج از ساحل منتقل کنند.

اندازه گیری خروجی های صنایع تولیدی و اثر اقتصادی از نظر تاریخی پایدار نیست. به طور سنتی، موفقیت در تعداد مشاغل ایجاد شده سنجیده می شود. فرض بر این است که کاهش تعداد کارکنان در بخش تولید ناشی از کاهش رقابت پذیری بخش، یا معرفی فرآیند تولید ناب است.

مربوط به این تغییر ارتقاء کیفیت محصول در حال تولید است. در حالی که می توان محصولی با فناوری پایین با نیروی کار کم مهارت تولید کرد، توانایی تولید محصولات با فناوری بالا به خوبی به کارکنان بسیار ماهر بستگی دارد.

سیاست صنعتی

مقاله اصلی: سیاست صنعتی

امروزه از آنجایی که صنعت بخش مهمی از اکثر جوامع و ملت ها است، بسیاری از دولت ها حداقل نقشی در برنامه ریزی و تنظیم صنعت خواهند داشت. این می تواند شامل موضوعاتی مانند آلودگی صنعتی، تامین مالی، آموزش حرفه ای و قانون کار باشد.

کار صنعتی

یک کارگر صنعتی در میان قطعات فولادی سنگین (KINEX BEARINGS، Bytča، اسلواکی، حدود 1995-2000)

نوشتار اصلی: نیروی کار صنعتی

اطلاعات بیشتر: جامعه شناسی صنعتی، روانشناسی صنعتی و سازمانی، منطقه صنعتی و شهرک صنعتی

در یک جامعه صنعتی، صنعت بخش عمده ای از جمعیت را به کار می گیرد. این معمولاً در بخش تولید رخ می دهد. اتحادیه کارگری سازمانی متشکل از کارگرانی است که برای دستیابی به اهداف مشترک در زمینه های کلیدی مانند دستمزد، ساعات کاری و سایر شرایط کاری با هم متحد شده اند. اتحادیه کارگری از طریق رهبری خود، از طرف اعضای اتحادیه (اعضای صنفی) با کارفرما چانه زنی می کند و با کارفرمایان قراردادهای کاری را مذاکره می کند. این جنبش ابتدا در میان کارگران صنعتی شکل گرفت.

اثرات بر برده داری

روم و دیگر فرهنگ های مدیترانه باستانی به ویژه در سراسر اقتصاد خود بر برده داری متکی بودند. در حالی که رعیت در قرون وسطی تا حد زیادی جایگزین این عمل در اروپا شد، چندین قدرت اروپایی برده داری را به طور گسترده در اوایل دوره مدرن بازگرداندند، به ویژه برای سخت ترین کار در مستعمرات خود. انقلاب صنعتی نقش اساسی در لغو بعدی برده داری ایفا کرد، تا حدی به این دلیل که سلطه اقتصادی جدید تولید داخلی منافع در تجارت برده را تضعیف کرد.[9] علاوه بر این، روش‌های صنعتی جدید مستلزم تقسیم کار پیچیده با نظارت کمتر کارگر بود که ممکن است با کار اجباری ناسازگار باشد.[10]